31 januari jaarvergadering

Het was een druk bezochte jaarvergadering. Maar liefst 46 dames waren aanwezig op deze gezellige avond.

We begonnen met het financieel verslag. Het regelen van avonden wordt steeds lastiger omdat het steeds duurder wordt. Afgesproken is dat we dit jaar de contributie nog niet verhogen maar dit wel gaan bekijken of dit volgend jaar nodig is.

Wilhelmien werd in het zonnetje gezet omdat ze stopt als bestuurslid. Wilhelmien: hartstikke bedankt voor al jouw inzet!

Er waren 3 jubilarissen: 25 jaar lid Carla Cooijmans, 40 jaar lid Leen Vrede en 50 jaar lid Mia Swinkels. Proficiat dames!

Na het officiele gedeelte was er tijd voor ontspanning. Er werd  gestreden om prachtige kienprijzen.

Het was weer een gezellige avond.

 

Carla en Arla schreven een prachtig gedicht ter gelegenheid van het aftreden van Wilhelmien:

Wilhelmien,
De V is van voorbij. 16 jaar zijn voorbij gevlogen.
Dat maakt ons niet blij.
Je vond het heerlijk om bij de BVO te zijn.
En dat je nu stopt, doet een beetje pijn.
De R is van rust. Die komt er niet en dat is goed.
Want je hebt nog meer dingen die je graag doet.
Je houdt van plakboeken maken van Wout, kaarten wandelen, bridgen, het houdt niet op.
En op de kleinkinderen passen vind je ook top.
De O is van ontspanning, daar ben je aan toe.
Van al dat computeren ben je vast wel moe.
Toch deed je het met veel plezier.
En daarom staan we met z’n allen hier.
De U is van Uren, Uren heb je je voor de BVO ingezet.
Soms in discussie en meestal met veel pret.
Sommige jaren waren zwaar.
Toch stond je steeds voor de BVO klaar.
De W is van Wilhelmien en Wat een klus.
Daarvoor krijg ja van ons allemaal straks een kus.
Elk jaar weer
Ging je met de kopij van het boekje tekeer.
Wat moet eruit en wat moet erin?
Jij maakt het graag iedereen naar de zin.
De E is van eten, hapjes maken doe je graag
Want de liefde van al deze vrouwen gaat ook door de maag.
De N is van Natuurlijk, Natuurlijk willen we een hele tijd door blijven gaan.
Maar dan moeten we te lang hier blijven staan.
We bedanken je voor alles wat je hebt gedaan.
Met een glimlach van oor tot oor en ook stiekem een traan.
En misschien heb je nu al spijt.
Maar helaas, deze functie ben je nu echt kwijt.